De leraar

Je hebt waarschijnlijk al van alles gelezen op deze website, maar weet helemaal niet wie dit allemaal geschreven heeft. Wel, dat ben ik dus. Ik heet Peter Damen, en je kunt mij op de foto in mijn karatepak zien. Hieronder kun je het een en ander over mijn levensloop lezen.

Maatschappelijke loopbaan Behalve over mijn karateloopbaan, die ik hierboven heb beschreven, wil ik ook wat vertellen over mijn maatschappelijke loopbaan. De beoefening van karate zie ik namelijk als metafoor voor het leven. Hiermee bedoel ik dat problemen die je in het karate en/of in de dojo tegenkomt ook in het dagelijks leven voor kunnen komen. Ik heb na het voltooien van mijn middelbare schoolopleiding Atheneum B (cum laude) de opleiding Biologie met als specialisatie Medische Biologie aan de Universiteit Utrecht doorlopen en cum laude afgerond. Vervolgens ben ik promotie-onderzoek gaan doen aan de Universiteit Utrecht wat heeft geresulteerd in het behalen van de titel “Doctor in de biologie” met het proefschrift “Cell-lineage, and specification of developmental fate and dorsoventral organisation in the mollusc Patella vulgata”. Allemaal moeilijke woorden, maar het komt erop neer dat ik een aantal jaren biologisch onderzoek heb verricht en de resultaten daarvan eerst heb gepubliceerd in diverse vakbladen en vervolgens heb gebundeld in een proefschift dat ik heb verdedigd voor een commissie van hoogleraren. Hierna ben ik een farmaceutisch adviesbureau begonnen dat farmaceutische bedrijven ondersteunt in de registratie van hun geneesmiddelen. Ik schrijf in deze hoedanigheid veel rapporten over de werking van allerlei geneesmiddelen, waarvoor ik de wetenschappelijke literatuur uitgebreid bestudeer. Verder ben ik ben een echte duizendpoot met vele interesses en bezigheden. Zo fotografeer ik af en toe nog professioneel en run ik sinds enkele jaren Bijlesinstituut Exact op weg, een bijlesinstituut waarmee ik bijlessen geef aan leerlingen van de basis- en middelbare school in exacte vakken zoals wiskunde, natuurkunde, scheikunde en biologie. Voor meer informatie over mijn achtergrond kun je kijken op mijn LinkedIn profiel (www.linkedin.com/in/peter-damen-058b7b10). Tenslotten heb ik onder het kopje “Doelstellingen” iets verteld over Bun bu ryo do (De pen en het zwaard zijn één). En dat ik het belang hiervan pas sinds kort besef. Als ik hetgeen ik hierboven heb opgeschreven teruglees zie ik namelijk dat dit concept voor mij heel belangrijk is. Én dat ik dit ook op de leerlingen van de karateschool wil overbrengen. Juist omdat je door zowel fysiek bezig te zijn als mentaal, dus trainen en leren, de wereld beter begrijpt en een onafhankelijke geest kunt worden die zelf nadenkt en begrijpt wat er in die wereld, waarin we allemaal een rol hebben, gebeurt.

Budoloopbaan Ik ben op 5 januari 1994 op 28-jarige leeftijd begonnen met karate. Je zult misschien verbaasd zijn dat ik dat nog zo precies weet. Maar op een of andere manier kan ik me mijn eerste karateles nog levendig voor de geest halen. Blijkbaar heeft het veel indruk gemaakt. Mijn motivatie was op dat moment dat ik iets aan sport wilde gaan doen om mijn fysiek te verbeteren. Ik deed op dat moment wetenschappelijk onderzoek (promotie-onderzoek) aan de Universiteit Utrecht en deed helemaal niets aan sport of bewegen. Karate leek me wel wat omdat je fysiek bezig bent en je jezelf leert te verdedigen. Dat voelde voor mij twee voor de prijs van één. Verder trok de Oosterse mystiek me ook aan. Verder ben ik rond die tijd ook met thaiboksen en krachttraining begonnen. In december 2000 heb ik bij de KBN mijn eerste dangraad bij de Karate-do Bond Nederland (KBN) behaald. Uiteraard voor mij een memorabel moment. Vrij snel daarna begon ik echter te beseffen dat de weg (dus het do-aspect van karate- do) nu eigenlijk pas begint. De weg naar de eerste dan, met al zijn verschillende kleuren (wit-geel- oranje-groen-blauw-bruin), motiveert je om verder te gaan. Na het behalen van de zo begeerde zwarte band was er voor mij geen duidelijk doel meer voorhanden. Dan merk je dus dat je je motivatie vanuit jezelf moet halen. En ik moet zeggen dat me dat met vallen en opstaan ook is gelukt. Een van de manieren waarop me dat is gelukt is door karateles te gaan geven. In 2003 ben ik begonnen met lesgeven bij Sportinstituut Ooms, zodat ik op een andere manier verdieping in mijn karate kon brengen. Het overbrengen van kennis heb ik al mijn hele leven boeiend gevonden en dit bleek ook voor het geven van karatelessen te gelden. Een andere manier waarop ik met karate bezig ben is in diverse hoedanigheden bij de Karate-do Bond Nederland (KBN). Voor de KBN heb ik lesgegeven bij de opleiding tot leraar karate-do, zitting gehad in de werkgroep Kata, secretaris geweest in het bestuur, en treed ik nog steeds op als dangraadexaminator. Tenslotte woon ik trouw elk halfjaar de Algemene ledenvergadering van de KBN bij. Sinds begin 2015 organiseer ik samen met John Verhoeven van de bevriende karateschool Furinkazan uit Oisterwijk twee- tot viermaal per jaar de KBN Vanencompetitie Zuid. Dit is een beginnerstoernooi c.q. -competitie waar zo’n 100 tot 200 jeugdige karateka’s wedstrijden draaien in de wedstrijdonderdelen kata en kumite. Tenslotte heb ik in augustus 2015 op Corsica uit handen van Meester Nakahashi (1944-2019), destijds de Europese hoofdvertegenwoordiger van het Dento Shito-ryu, mijn 5e dangraad mogen ontvangen. Dit voelde voor mij als een erkenning voor het gedurende vele jaren met passie en plezier beoefenen van karate-do. En ik hoop dat dan ook nog gedurende vele jaren te mogen doen.

De leraar

Budoloopbaan Ik ben op 5 januari 1994 op 28-jarige leeftijd begonnen met karate. Je zult misschien verbaasd zijn dat ik dat nog zo precies weet. Maar op een of andere manier kan ik me mijn eerste karateles nog levendig voor de geest halen. Blijkbaar heeft het veel indruk gemaakt. Mijn motivatie was op dat moment dat ik iets aan sport wilde gaan doen om mijn fysiek te verbeteren. Ik deed op dat moment wetenschappelijk onderzoek (promotie-onderzoek) aan de Universiteit Utrecht en deed helemaal niets aan sport of bewegen. Karate leek me wel wat omdat je fysiek bezig bent en je jezelf leert te verdedigen. Dat voelde voor mij twee voor de prijs van één. Verder trok de Oosterse mystiek me ook aan. Verder ben ik rond die tijd ook met thaiboksen en krachttraining begonnen. In december 2000 heb ik bij de KBN mijn eerste dangraad bij de Karate-do Bond Nederland (KBN) behaald. Uiteraard voor mij een memorabel moment. Vrij snel daarna begon ik echter te beseffen dat de weg (dus het do-aspect van karate-do) nu eigenlijk pas begint. De weg naar de eerste dan, met al zijn verschillende kleuren (wit-geel-oranje-groen-blauw-bruin), motiveert je om verder te gaan. Na het behalen van de zo begeerde zwarte band was er voor mij geen duidelijk doel meer voorhanden. Dan merk je dus dat je je motivatie vanuit jezelf moet halen. En ik moet zeggen dat me dat met vallen en opstaan ook is gelukt. Een van de manieren waarop me dat is gelukt is door karateles te gaan geven. In 2003 ben ik begonnen met lesgeven bij Sportinstituut Ooms, zodat ik op een andere manier verdieping in mijn karate kon brengen. Het overbrengen van kennis heb ik al mijn hele leven boeiend gevonden en dit bleek ook voor het geven van karatelessen te gelden. Een andere manier waarop ik met karate bezig ben is in diverse hoedanigheden bij de Karate-do Bond Nederland (KBN). Voor de KBN heb ik lesgegeven bij de opleiding tot leraar karate-do, zitting gehad in de werkgroep Kata, secretaris geweest in het bestuur, en treed ik nog steeds op als dangraadexaminator. Tenslotte woon ik trouw elk halfjaar de Algemene ledenvergadering van de KBN bij. Sinds begin 2015 organiseer ik samen met John Verhoeven van de bevriende karateschool Furinkazan uit Oisterwijk twee- tot viermaal per jaar de KBN Vanencompetitie Zuid. Dit is een beginnerstoernooi c.q. -competitie waar zo’n 100 tot 200 jeugdige karateka’s wedstrijden draaien in de wedstrijdonderdelen kata en kumite. Tenslotte heb ik in augustus 2015 op Corsica uit handen van Meester Nakahashi (1944-2019), destijds de Europese hoofdvertegenwoordiger van het Dento Shito-ryu, mijn 5e dangraad mogen ontvangen. Dit voelde voor mij als een erkenning voor het gedurende vele jaren met passie en plezier beoefenen van karate-do. En ik hoop dat dan ook nog gedurende vele jaren te mogen doen.